ارتودنسی بزرگسالان

نگاه کلی

ارتودنسی رشته ای تخصصی در دندانپزشکی است که بر راستای دندان ها و فک تمرکز می کند تا لبخند و سلامت دندان های فرد را افزایش دهد. متخصصان ارتودنسی ناهنجاری های دندانی را تشخیص داده، درمان و از شدت آن جلوگیری می کنند. فرآیند درمان با استفاده از بریس ها که ارتودنسی ثابت هستند یا دستگاه های ارتودنسی متحرک انجام می شود. در بیشتر موارد ارتودنسی متحرک پس از اتمام مرحله درمان ارتودنسی ثابت استفاده می شود. این دستگاه ها برای صاف کردن دندان ها، اصلاح بایت غیر طبیعی، بستن فاصله بین دندان ها  که ناخوشایند به نظر میرسند و تنظیم راستای دندان ها و لب به کار می روند. دندان های کجی که با یکدیگر تناسب ندارند، سخت تر تمیز می شوند و به دلیل پوسیدگی دندان و بیماری های پریودنتال در خطر از بین رفتن زودرس هستند.

• بعد از ارتودنسی چه باید کرد؟

مراقبت از ارتودنسی دندان بزرگسالان

بهداشت دهان و دندان خوب به خصوص زمانی که از بریس یا دیگر دستگاه های ارتودنسی استفاده می کنید، بسیار مهم است. مسواک زدن روزمره با خمیر دندان دارای فلوراید به مدت دو دقیقه، کشیدن نخ دندان به صورت روزانه و مراجعه منظم به مطب دندانپزشک، همگی از فعالیت های مهمی هستند که دندان ها و لثه ها را سالم و تمیز نگه می دارند.

بیمارانی که از ارتودنسی استفاده می کنند، باید رژیمی متعادل با محدودیت میان وعده های شیرین و شکری رعایت کنند. متخصص ارتودنسی شما ممکن است پیشنهاد پرهیز از برخی غذاها را بدهد که به بریس ها صدمه زده یا به طور تصادفی سیم ها را خم کنند. از جمله این غذاها می توان به دانه ها، پاپ کورن، آبنبات های سفت، غذاهای یخ و چسبناک مانند آدامس، کارامل یا دیگر آبنبات های جویدنی اشاره کرد.

بریس های ستنی

معمول ترین گزینه درمان در ارتودنسی ثابت، بریس هایی هستند که شامل براکت ها، بندهای کشی و سیم های قوسی هستند. براکت ها به جلوی دندان ها چسبانده شده و به عنوان تکیه گاهی برای بریس استفاده می شود. سیم های قوسی در میان براکت ها نصب شده و بند های کشی آنها را روی براکت محکم می کنند. سفت کردن سیم های قوسی بر روی دندان ها فشار وارد می کند و به تدریج آنها را به سمت جایگاه مناسب می رساند. متخصص ارتودنسی هر چهار تا شش هفته بریس ها را تنظیم می کند تا به نتیجه دلخواه برسد. استفاده از ارتودنسی ثابت به مدت یک تا سه سال بسته به شرایط بیمار، نتیجه مطلوبی را به دنبال دارد.

دستگاه های ارتودنسی ثابت امروزه کوچکتر و سبک تر بوده و فلز کمتری را در دهان نشان می دهند. ارتودنسی ثابت رنگ های شاد و درخشانی برای کودکان و سبک های شفافی دارد که توسط بزرگسالان ترجیح داده می شود.

زمانی که ارتودنسی ثابت برداشته می شود، نگهدارنده ای حداقل به مدت یک سال بر روی فک بالا و پایین استفاده می شود که دندان ها را در جایگاه تازه شان نگه دارد. محل قرارگیری نگهدارنده دقیقا همان محلی است که دستگاه ارتودنسی ثابت نصب شده بود.

با وجود آنکه انتظار اندکی ناراحتی در طول درمان ارتودنسی می رود، بریس های امروزه خیلی راحت تر از قبل هستند. تکنیک های ارتودنسی جدید و مواد استفاده شده در ساخت آنها طوری پیشرفت کرده اند که دندان ها را در مدت زمان کمتری به جایگاه مناسب می رسانند.

اینویزالاین یا نامرئی

ارتودنسی نامرئی یا اینویزالاین، نوعی از پلاک ارتودنسی متحرک بزرگسالان هستند این دستگاه ها الاینرهای پلاستیکی شفافی هستند که به صورت سفارشی ساخته می شوند و برای جا به جا کردن دندان ها به جایگاه مناسب طراحی شده اند. دو بار در ماه بیمار از الاینر های جدید استفاده می کند و این فرآیند تا زمانی که دندان ها در جایگاه مناسب قرار بگیرند، ادامه می یابد. اینویزالاین به این منظور طراحی شده است که همان مزایای ارتودنسی سنتی را داشته باشد ولی دستگاه های الاینر نامرئی قابل تشخیص نیستند که باعث می شود از نظر زیبایی شناختی مناسب تر باشند. دستگاه ارتودنسی نامرئی برای غذا خوردن، مسواک زدن و نخ دندان کشیدن بیرون آورده می شود.